Volwassenen mogen ook spelen
Met veel plezier maak ik al bijna 10 jaar lang illustraties op elke oppervlak dat mij toelaat. Zo illustreer ik sinds kort voor make-up en heb ik een eigen kledinglijn in Italië. Niets is te gek voor illustratie en voor mij. Ik laat me vooral inspireren door interesses die ik al had als kind. Dat was niet tekenen - want dat ben ik pas op mijn 20ste gaan doen - maar stripboeken, cartoons, Bijbelse illustraties, retro-filmposters en het verzamelen van speelkaarten en flippo's. Alles waar een plaatje op stond, trok mijn aandacht. En juist als volwassene mag je best wel af en toe weer kind zijn.
Het oog op adventuur
Ik ben gek op beeldrijm en zie overal verbanden tussen. Zo wilde ik voor de serie adventskalenders een zoekplaat ontwerpen waar ook het oog op adventuur gaat. (Hoe vaak ik trouwens avontuur verkeerd schrijf, omdat ik de laatste tijd vaker adventuur heb moeten schrijven...) Eén van mijn grootste inspiraties was een 'Waar is Wallie?'-poster die bij mijn tandarts boven de stoel op het plafond is geplakt. Voor gaatjes niet bang, maar ik maak me altijd druk of ik Wallie wel op tijd kan vinden. Jouw Wallie, op de kalender, is een goudvis! Dus bezit je alle vijf kalenders en leg je ze naast elkaar? Veel plezier met zoeken!
'Ik besloot één grote doodle te maken'
Een kalender met opdrachten die op avontuur gaat is iets totaal nieuws, dus wilde ik hiermee ook een nieuwe aanpak toepassen. Ik besloot om in plaats van losse schetsen één grote doodle te maken. Alles wat ik kon bedenken in een gedachtewolk van ideeschetsen. Zoveel schetsen in één, dat bijna de helft het helaas niet heeft gehaald om als illustratie op de kalender te shinen. Zo'n wolk zorgt er voor dat je niet teveel stil blijft staan bij maar één idee, want er zijn zoveel ideeën en je moet ze ook nog eens vangen. Al moet ik wel zeggen dat sommige pareltjes diep zijn gezonken, omdat het gewoonweg too much was. Maar maak je geen zorgen, want als je de platen eenmaal ziet, dan zie je dat er (te) veel te ontdekken is. Hopelijk inspireren de illustraties ook bij het uitvoeren van de achter de luikjes verborgen opdrachten.
En je laatste eigen avontuur, hoe zag die eruit?
Jeetje, wat een onverwacht ingrijpende vraag. Wat was eigenlijk de laatste keer dat ik op avontuur ging? Zo ken ik iemand die kortgeleden haar eerste helikopterles had en niet eens kan autorijden. Maar mijn laatste avontuur? Dat voelt als zo lang geleden... Ik denk dat dat vaak meer serieuze dingen zijn: zoals mijn vader, na ongeveer 20 jaar niet gezien te hebben, op zijn sterfbed voor het eerst weer te spreken. Of afstappen op het allermooiste meisje om daarmee al je geheimen te delen, en vijf jaar later nog steeds door die persoon blij verrast te worden. En dat ik laatst nog afstapte op mijn agentschap en serieus vroeg wat er niet goed (commercieel gezien) aan mijn werk is, met als gevolg een presentatie over hoe het allemaal beter kan. Ja, ik ben te vaak met mijn werk bezig, maar ik ben blij dat ik dat met mensen om mij heen kan delen en daar heel dankbaar voor ben. Het grootste toekomstige avontuur voor mij zou zijn: om ooit nog in een boksring of kooi te staan, en dan hopelijk te winnen :)
